13/02/2013

Επιστολή του Συλλόγου Διδασκόντων προς τους Γονείς και Κηδεμόνες

του 142^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών

Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 142^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών, νιώθει την ανάγκη να εκφράσει τη δυσφορία  αλλά και τη λύπη του για τις επιθέσεις εναντίον εκπαιδευτικών  του σχολείου, από «ευτυχώς» μεμονωμένες περιπτώσεις γονέων, που κάποιες φορές μπορεί να χαρακτηρισθούν κι ως εμμονές. 

Το τελευταίο χρονικό διάστημα συνάδελφοί μας δέχτηκαν λεκτικές και γραπτές επιθέσεις, με λόγια προσβλητικά, υποτιμητικά κι απειλητικά. Κάποια περιστατικά έγιναν και στην είσοδο του σχολείου μπροστά σε πλήθος άλλων γονιών ( που η μόνη τους αντίδραση ήταν η σιωπή ή η αδιαφορία) και το χειρότερο μπροστά στα ίδια τους τα παιδιά αλλά και σε πλήθος άλλων μαθητών.

Αναρωτιόμαστε αλήθεια, αυτοί οι γονείς φέρνουν στο σχολείο κι εμπιστεύονται τα παιδιά τους σε ποιους; Σ΄ αυτούς  που προσβάλλουν; Σ΄ αυτούς που βρίζουν, που απειλούν; Κι όλα αυτά για ποιο λόγο;  Γιατί προσπαθούμε να εφαρμόσουμε τους κανόνες λειτουργίας του σχολείου; Γιατί φροντίζουμε να εξασφαλίσουμε την ασφάλεια των μαθητών; Γιατί προσέχουμε τους μαθητές εκείνους που έχουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα; Γιατί κύριο μέλημά μας είναι η ευχάριστη διαμονή των μαθητών μας στο σχολικό περιβάλλον;

Κατανοούμε τις δυσκολίες, τα άγχη, τον πανικό που έχει δημιουργήσει η κατάσταση των κοινωνικών κι οικονομικών συνθηκών της χώρας μας. Μην ξεχνάτε ότι είμαστε κι εμείς άμεσοι αποδέκτες. Είμαστε κι εμείς εργαζόμενοι κι έχουμε υποστεί, όπως πολλοί γονείς της κοινότητάς μας, τα μέτρα λιτότητας και τον ευτελισμό της οντότητάς  μας. 

Όμως συνεχίζουμε να είμαστε επιστήμονες με αξιοπρέπεια, την οποία αξίζουμε διότι την κερδίσαμε με τα πτυχία μας, τις εξετάσεις μας, τη δουλειά μας, την υπευθυνότητά μας, τους αγώνες και τα οράματά μας και πάντα με την αγωνία και τη σκέψη ότι διδάσκουμε ανθρώπους σε τρυφερή ηλικία, με ό,τι  αυτό συνεπάγεται?

Φυσικά και δε θεωρούμε τους εαυτούς μας ούτε ιδανικούς δασκάλους, ούτε ήρωες. Όπως τόσοι συνάδελφοι έτσι κι εμείς δουλεύουμε με υπερβάσεις ψυχικές κι οικονομικές  κι αυτό δεν το κάνουμε μόνο για τους μαθητές μας αλλά και για μας τους ίδιους, για να νιώθουμε ότι έχει νόημα η δουλειά μας κι ουσία ο αγώνας μας.

Πρεσβεύουμε ότι το να δημιουργήσουμε πρότυπα ανυπακοής για οποιονδήποτε κανονισμό του σχολείου, όχι μόνο δε λύνει κανένα πρόβλημα, όχι μόνο δεν αποτελεί σωστή αντίδραση, αλλά αντίθετα αναπαράγει την απίστευτη ανευθυνότητα που μας έφερε σε αυτήν την κατάσταση.

Αισθανόμαστε απογοητευμένοι και χαρακτηρίζουμε τα περιστατικά αυτά ως                  ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΜΑΣ.

Απευθυνόμαστε λοιπόν με αυτή την επιστολή σε όλους εκείνους που μας αμφισβητούν για να τους πούμε ότι δεν είμαστε εμείς οι εχθροί. Εάν υπάρχει λάθος ελάτε να το ψάξουμε μαζί, να το διορθώσουμε.  Έτσι θα δημιουργήσουμε ένα καλύτερο σχολικό περιβάλλον. Όπως και να έχει θα έχουμε κερδίσει τη δυνατότητα να είμαστε μαζί. Κι εάν κερδίσουμε κάτι στο μέλλον μαζί θα χαρούμε!!! Διαφορετικά αφήστε μας να κάνουμε τη δουλειά μας. Το ξέρετε καλά και το ξέρουμε,  ότι οι προσβολές, οι ύβρεις, οι απειλές, οι κατηγορίες  έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα: Πίσω τους μπορούν να κρυφτούν «μικροί» άνθρωποι?

Από τους άλλους γονείς που γίνονται μάρτυρες τέτοιων περιστατικών περιμένουμε την άμεση κι έμπρακτη συμπαράστασή τους.

Εμείς θέλουμε κι επιδιώκουμε να έχουμε όλους τους γονείς δίπλα μας κι όχι απέναντί μας.

                                  Ο Σύλλογος Διδασκόντων του 142^ου Δημοτικού Σχολείου Αθηνών